Jemioła nie tylko jako symbol świąt
Zielona, pozłacana lub posrebrzana jemioła to chyba nieodzowny element świątecznej dekoracji w każdym domu. Ma symbolizować szczęście, które pozostanie w rodzinie na cały następny rok. Jej białe, perłowe owoce dojrzewają w grudniu i właśnie to, w połączeniu z trwałością zielonego koloru tej rośliny, przyczyniło się do tego, że jemioła cieszyła się dużym zainteresowaniem już w starożytności i przypisywano jej wszechmocne działanie. Na przykład młode kobiety wierzyły, że gałązka jemioły za pasem pomoże im w poczęciu.
Wszyscy kojarzymy jemiołę z Bożym Narodzeniem, Nowym Rokiem i noworocznym pocałunkiem, który składamy pod jej zieloną gałązką. Jednak jest to również zioło lecznicze, o którym warto wiedzieć więcej. Jemioła to wiecznie zielony półpasożyt, który rośnie na wierzchołkach drzew. To, jakie substancje zawiera jemioła, zależy od rodzaju drzewa żywicielskiego.
Niektóre części jemioły są trujące, trzeba wiedzieć kiedy zbierać roślinę i na jakich drzewach. Białe owoce są zazwyczaj trujące i nie zaleca się zbierania jemioły rosnącej na topolach. Najlepiej zbierać ją z jabłoni lub głogu, ale także z jodły, świerka czy sosny. Lecznicza moc jemioły była szeroko stosowana przez średniowiecznych uzdrowicieli, ale znana była już również w starożytności.
Biała jemioła – co leczy i gdzie się ją stosuje?
Głównym i najważniejszym działaniem leczniczym jemioły jest regulacja podwyższonego ciśnienia krwi. Jemioła zmiękcza i usuwa złogi wapnia w układzie naczyniowym, dzięki czemu pomaga zmniejszyć ryzyko zawałów serca i udarów mózgu. Pomaga zapobiegać stwardnieniu tętnic, wzmacnia mięsień sercowy i jego aktywność, poprawia krążenie krwi, ale odgrywa również rolę w profilaktyce raka, ponieważ może skutecznie hamować podziały komórkowe i pomagać w niszczeniu wzrostu guza. Pomaga także przy padaczce, przy wzmożonej czynności tarczycy, przy problemach związanych z menopauzą, może łagodzić napięcia. Jemioła leczy również choroby tarczycy, wspomaga układ odpornościowy, zatrzymuje krwawienia (stosuje się ją np. przy bardzo obfitych krwawieniach miesiączkowych) oraz pomaga przy problemach ginekologicznych. Jednak ekstrakty z jemioły znajdują zastosowanie również w kosmetyce. Robi się z niej maści na odmrożenia, maści i emulsje łagodzące podrażnioną skórę, preparaty do delikatnej pielęgnacji skóry głowy i przeciwłupieżowe. Suszoną dodaje się do mieszanek herbacianych. Jemioła poza tym dostępna jest również w postaci kropli, nalewek i maceratów.
Jakie substancje zawiera jemioła?
Jemioła zawiera szereg składników mineralnych, witamin i innych substancji aktywnych, m.in. alkaloidy, glikoproteiny, toksyny peptydowe, rozpuszczalne w wodzie polisacharydy, kwasy organiczne, cholinę i histaminę. Aktywne składniki jemioły ulegają zniszczeniu podczas gotowania, dlatego lepiej je przetworzyć i wykorzystać w postaci nalewki lub zimnego maceratu. Gałązki i liście jemioły zbiera się najlepiej w marcu, a potem dopiero w listopadzie lub nawet grudniu. Najkorzystniej jest użyć jemioły w formie nalewki lub zimnego maceratu, który przygotowuje się z drobno posiekanych liści i wody. Jemiołę można stosować również w postaci suszu.
Jak przygotować napar z suszonego ziela jemioły?
Aby przygotować napar z suszonego ziela jemioły, postępuj zgodnie z poniższymi krokami:
Weź 1-2 łyżki suszonego ziela jemioły na jedną filiżankę wody.
Zagotuj wodę w czajniku lub garnku.
Przełóż suszone ziele jemioły do kubka lub dzbanka i zalej wrzątkiem.
Przykryj kubek lub dzbanek, aby zapobiec wyparowaniu olejków eterycznych.
Pozostaw ziela jemioły w wodzie przez około 5-10 minut, aby się zaparzyły.
Przecedź napar przez sitko lub gazę.
Opcjonalnie, aby dodać smaku i słodyczy, można dodać miód lub cukier do naparu.
Napar z suszonego ziela jemioły jest gotowy do picia. Możesz pić go na ciepło lub schłodzony.
Ważne: Należy zachować ostrożność przy przygotowywaniu naparu z jemioły, ponieważ jest to roślina trująca. Nie należy pić więcej niż 1 filiżanka naparu dziennie, a osoby w ciąży, karmiące piersią i dzieci powinny unikać spożywania jemioły. Przed rozpoczęciem stosowania jemioły jako leku, należy skonsultować się z lekarzem.
Czy można przedawkować jemiołę?
Tak, jemioła jest rośliną trującą, a jej przedawkowanie może powodować poważne skutki zdrowotne. Jemioła zawiera trujące związki, w tym alkaloidy i lignany, które mogą wpłynąć na funkcjonowanie układu nerwowego, sercowo-naczyniowego i pokarmowego.
Objawy przedawkowania jemioły mogą obejmować:
ból brzucha i nudności
biegunkę
wymioty
zaburzenia rytmu serca
nadmierna senność
osłabienie mięśni
utrata przytomności
